De buurman van mijn ouders. Niemand is echt verbaasd en toch wel. Piet had MS, zo lang als ik hem ken (bijna 20 jaar) in een rolstoel, behoorlijk gehandicapt maar toch voor 100% in het leven. Hij was heel beperkt, en toch genoot hij van alles om hem heen. Een vriendelijk man, een levendige geest. Zo vaak door het oog van de naald gekropen dat we dachten, hij wordt wel oud, Piet overleeft het wel.
Afgelopen week was hij voor een klein luchtwegen aandoening naar het ziekenhuis en... is geheel onverwacht overleden. Het is verbazend dat hij het zo lang heeft kunnen overleven, en toch wel schokkend dat hij overleden is.
Dag Piet! Nooit zal ik je zien door het raam en wuiven, goeiedag! En jij, langzaam een hand omhoog, glimlach, groet terug.
Lieve Anneke, gecondoleerd.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment